Het gebruik van een sliplijn

Als je een hond hebt, is dit een heel belangrijk artikel.
Er werd mij gevraagd om over het gebruik en biomechanica van een ‘sliplijn hoog-in-de-nek’ te schrijven. Ik hoop dat het mensen hierin bewust maakt.

Wat gebeurt er bij het gebruik van slip-lijn waarmee hoog in de hals door een opwaartse beweging wordt gecorrigeerd?
In deze hoge nek-positie zit de lijn naast de schedelbasis en waarbij de onderkant van de lijn met het tongbeenapparaat in aanraking komt (dit is het ophangmechanisme voor de tong en het strottenhoofd).

Daaronder zit de atlas (eerste halswervel) die aan het bovenkant een verbinding met de schedelbasis vormt. Aan de onderkant met de tweede wervel een pen heeft die samen met het ruggenmerg in de boog van de atlas zit.

Het mechanisme
Deze twee bovenste gewrichten van de hondenhals zijn hoog bewegende gewrichten. Het eerste maakt de op/neer knikkende beweging mogelijk en het tweede de rotatie. Deze gewrichten in hun anatomie, articulatie en vorm uniek in de wervelkolom.

Wanneer er op de onderkant van de nek wordt uitgeoefend, wordt het tongbeen samengedrukt en worden wervels van de hond in buiging gebracht en schedel naar beneden getrokken.

Als er met een sliplijn- of ketting met kracht en/of hoge snelheid met gecorrigeerd kan de
2e wervel (de ophanging) breken.

Dus:
Correctie ➡️ tongbeen wordt samengedrukt ➡️ nek van de hond wordt hierdoor gebogen ➡️ schedel wordt hierdoor naar beneden getrokken ➡️ kans op breuk van de nekwervel is groot

Hoe voorzichtig het ook wordt uitgevoerd, deze methode mag vanuit veiligheid en pijn NOOIT gebruikt worden.

Tekst: Celia Cohen, MCSP, MSc dierenarts Fysica
Diergeneeskundig Fysiotherapeut ACPAT(A)