Overmatig blaffen afleren in 6 stappen

Hoewel de methode van het afleren van overmatig blaffen natuurlijk afhankelijk is van de oorzaak van het blaffen, hebben we hier een algemeen stappenplan opgesteld wat in de meeste gevallen voor zowel een puppy blaffen afleren als voor volwassen honden gebruikt kan worden.

Stap 1. Word niet boos!

Blaffen is natuurlijk gedrag van honden en nooit bedoeld om vervelend te zijn. Een hond blaffen afleren is niet hetzelfde als blaffen afstraffen! Blaffen afstraffen verergert de situatie vaak en helpt niet bij het overmatig blaffen afleren. De hond kan er onzeker, angstig of gefrustreerd door raken. Bovendien is ‘nee’ of ‘foei’ een vaag commando. Het is beter om je hond te laten weten wat je wél graag zou zien. Stel je voor: je ontmoet een nieuw iemand en je wilt hem de hand schudden, maar iedere keer dat je je hand uitsteekt roept diegene ‘nee!’. Hoe weet je dan hoe diegene wel begroet wil worden? Het is veel duidelijker als diegene direct zijn hand opsteekt en ‘High five!’ roept! Jij weet hoe je diegene moet begroeten en jullie zijn even goede vrienden.

Stap 2. Bepaal de oorzaak van overmatig blaffen

Zoals eerder gezegd heeft ieder type blafgedrag zijn eigen aanpak nodig. Het hoge, haast hysterische, vreugde blaffen heeft bijvoorbeeld te maken met een hoge opwinding en adrenalinegehalte. Dit vraagt een andere aanpak dan het lage angst blaffen, waarbij een hond juist stijf staat van de stresshormonen. Hoewel de verschillende blaffen al kort besproken zijn, geven we hier nog een kort overzicht van hoe je de verschillende types kunt onderscheiden:

Vreugdeblaf:

Je hond staat stijf van de adrenaline en zal dus ook veel bewegen (rondjes draaien, op en neer springen). De blaf is hoog en de blaffen volgen elkaar snel op, waardoor een hysterisch, soms jankend geluid ontstaat.

Waarschuwingsblaf:

In principe één harde lage blaf per keer om je aandacht te trekken. Kan zich ontwikkelen tot waakse blaf wanneer je hond heeft geleerd dat je niet reageert op zijn enkele waarschuwingsblaf. Dit kan uiteindelijk uitmonden in obsessief blaffen zodra er iets of iemand langskomt.

Angstblaf:

Je hond heeft een hoog stressniveau en is onrustig of opgejaagd. Ook kunnen honden zich verstoppen of (proberen te) vluchten. De blaf is hoog en altijd in serie. Hoewel hij lijkt op de vreugdeblaf ligt de frequentie van de blaf hoger. Ook aan het gedrag en de houding van je hondje kun je vaak wel zien of hij opgewonden of angstig is.

Bewakingsblaf:

Je hond laat zijn tanden zien en gromt tussen het blaffen door. Ook kan hij een schijnaanval doen of in het ergste geval zelfs happen of bijten wanneer de ‘tegenpartij’ geen afstand neemt.

Frustratieblaf:

Wanneer je een hond een frustratieblaf laat horen is hij gestrest en verveeld. Vaak gaat dit type blaf samen met het vertonen van stereotype gedragingen als graven, overmatige zelfverzorging (tot zichzelf kapot likken aan toe) en staartjagen. De blaf is eentonig en haast onophoudelijk. Vaak wordt een serie blaffen kort afgebroken, waarna het weer begint.

Stap 3. Breng je hond gefaseerd in de situatie

Wanneer je de oorzaak van het overmatig blaffen van je hond geïdentificeerd hebt, kan de training beginnen. Je breng je hond gefaseerd in de situatie waar hij het ongewenste blaffen laat zien. Met gefaseerd bedoel ik dat je je hond niet direct middenin de situatie brengt, maar voor een korte tijdsduur en op gepaste afstand begint en langzaam opbouwt. Een hond die heel opgewonden of angstig is, kan namelijk niet leren. Bovendien treedt op deze manier gewenning op. Zo kun je gerichter het blaffen afleren.

Wanneer je pup bijvoorbeeld blaft naar kinderen (uit opwinding of angst), begin dan met langs een schoolplein lopen aan de andere kant van de straat. Wanneer dit zonder problemen gaat begin je de tijd die je doorbrengt tegenover de school te verlengen. Wanneer je pup niet meer opgewonden of angstig wordt van kinderen aan de andere kant van de straat, ook niet wanneer hij er langere tijd is, passeer je het schoolplein direct. Bouw ook aan deze kant de tijd die je hier doorbrengt op. Het direct in contact brengen van je hondje met een kind zelf is pas de laatste stap.

Stap 4. Vraag gewenst gedrag

Verzin welk je gedrag je in deze situatie wél graag zou zien van je hond. Vaak is het het makkelijkst om je hond een gedrag te laten doen wat recht tegenover het blaffen staat. Kijk hierbij goed naar de oorzaak van het blaffen. Voor honden die blaffen uit opwinding kan het laten zitten al genoeg zijn om de adrenaline te verminderen. Voor honden die blaffen uit angst of waarschuwing kan afleiding werken. Vraag ze bijvoorbeeld iets voor je te halen. Voordeel: met een speeltje in de bek kun je direct niet meer blaffen. Voor honden die blaffen als ze de bel horen kan het werken om hen te leren dat ze naar het achterhuis of hun plaats moeten gaan voor je de deur open doet. Het is goed om per situatie te kijken wanneer er wordt geblaft en door het gewenste gedrag te vragen kun je gericht het blaffen afleren.

Stap 5. Tijd voor een FEESTJE!

Laat je hond het gewenste gedrag zien in plaats van het blaffen? WAT GOED! Tijd voor heel veel knuffels, snoepjes en aandacht! Iedere stap is een belangrijke stap. Bouw ook een feestje voor je hond als hij alleen het gewenste gedrag laat zien aan de andere kant van het speelveld, maar nog niet dichterbij die andere honden.

Stap 6. Oefenen, oefenen, oefenen!

Blaffen afleren vraagt veel trainen en oefenen. Je hond zal niet in een dag overmatig blaffen afleren. Werk in kleine stapjes naar je uiteindelijke doel toe en beloon iedere keer dat je hond doet wat jij wilt. Doet hij het een keertje niet? Geen probleem, dan doe je weer een stapje terug!